Dag 71 t/m 77

Toen we terugkwamen van ons weekendje, was er een hoop veranderd. Onze huismoeder was weg. Ze is toch eerder vertrokken, dan ze van te voren had gepland. Fijn dat ze hier weg kan, maar jammer dat we geen afscheid van haar hebben kunnen nemen.

Dit weekend is er wel een nieuwe huismoeder(Rita) voor de jongens in het weeshuis gekomen. Ze heeft ook een dochtertje van 1 jaar. Rita is echt een pittige tante, niet zeuren en een beetje tempo erin, haha. Met deze instelling loopt ze rond met haae kleintje de hele dag op haar rug. Het is een hele lieve vrouw, dus wij zijn heel blij ! Hopelijk is er nu ook een mogelijkheid voor de huismoeders om een vrije dag te pakken. Nu zijn ze er namelijk 7 volle dagen in de week.

Rita slaapt met de kleinste jongetjes in de babykamer. Deze ruimte werd eerst niet gebruikt, omdat er nu geen baby's zijn in Mum's care. Ze douchen wel bij alle jongens, maar aankleden doen ze in hun eigen kamer. Als ze afgedroogd zijn rennen ze vol enthausiasme naar de andere kant van het terrein, waar hun kamer is. Elke keer als ze dit doen, smelt ik helemaal !

.

Maandag waren de aller kleinste kindjes aan de beurt voor het dorpsuitje. Ilse en ik waren al eerder aangelopen, omdat we nog wat spullen moesten kopen. Alleen we hadden niet met Eva en Demi afgesproken wie er een taxi ging regelen en mijn mobiel was ook nog eens leeg. Bij het Trotrostation aangekomen hebben we toch maar een taxi naar Mum's care gestuurd en zijn we naar het kasteel gelopen, om daar op ze te wachten. Toen ze met de taxi arriveerden, kwamen ze allemaal dolgelukkig op ons afgerend. Nu hoorde wij dat Demi en Eva ook een taxi hadden gebeld, dus er stonden opeens twee chauffeurs voor de deur, oeps;) Achja, de kinderen vonden het helemaal geweldig.

We zijn eerst naar het strandje gegaan. Hier hebben we pannenkoekjes en drinken uitgedeeld. Ook hebben ze een hele hoop schelpen verzameld, die we natuurlijk allemaal weer naar Mum's care moesten sjouwen..:) Als laatst zijn we nog met ze naar het kasteel geweest om daar het mooie uitzicht te bekijken. In de taxi terug, zaten we met 6 volwassenen en 9 kinderen in een 5 persoons auto. Hier is dat een doodnormale zaak. Dit zal wel wennen worden in Nederland: Riemen in een auto en maximum 1 passagier per stoel.

.

Dinsdag was het helaas de laatste dag voor Eva en Demi. Als afscheid hebben we spaghetti voor iedereen gemaakt. Voor 70 man spaghetti maken is nog een hele opgave. Ten eerste om alle ingredienten te kopen, hierna alles te snijden en uiteindelijk het koken zelf. 7,5 kilo spaghetti koken, daar heb je namelijk flinke spierballen voor nodig. (Niet dat ik die niet heb, maar toch) Veel respect hebben we die dag voor Ruth gekregen. Ze kookt namelijk driemaal per dag voor de kinderen. Toen de spaghetti eindelijk klaar was, hebben we met z'n allen in de eetkamer gegeten. Met de kinderen samen eten, was echt super gezellig en de meeste vonden het erg lekker! Er zijn natuurlijk nog steeds kinderen die vol overtuiging nee zeggen, als je vraagt of ze het lekker vonden :p

Later in de avond hebben we nog wat sterrenflikkers met de kinderen afgestoken. Ze wilden het natuurlijk allemaal proberen, maar tergelijkertijd vonden ze het ook heel eng.

Toen de kinderen eenmaal op bed lagen hebben we zelf nog een spelletjes avond gehouden. Deze spelletjesavonden hebben we vaak gehouden in de afgelopen 2 maanden, dus hier moesten we zeker onze laatste avond mee afsluiten.

Woensdag werden Eva en Demi om 11:00 opgehaald door Tina. Van te voren hebben we nog onze voetjes achtergelaten op de muur in de eetkamer. Eerst hebben we de verf op een voet gesmeerd, om vervolgens in de meest vreemde houding te gaan zitten, zodat we onze voet tegen de muur aan kon drukken. Maar het eindresultaat is zeker geslaagd (Zie foto's Mum's care album).

Hierna was het toch echt tijd om afscheid te nemen. We hebben echt veel lol gehad de afgelopen tijd. Eva en Demi, bedankt hiervoor een heel veel succes in het arme Noorden!

.

Donderdag heb ik klei meegenomen naar school voor de kinderen. Ze vonden het super leuk. Zelfs mijn lerares was hevig aan het mee kleien. Echt tof om te zien hoe ze aan het genieten waren. In de pauze heb ik de kinderen proberen uit te leggen wat lenzen zijn. Toen ik een lens uit mijn oog haalde, stonden ze allemaal met open mond te kijken, haha. Ze vonden het ongelofelijk! Hierna gingen ze in elkaars ogen kijken of daar misschien ook wel een lens in zat. :)

Na school ben ik naar de oudste meisjes gegaan om te knutselen. We hebben met z'n allen hele mooie sterren gemaakt, die ze later op hun eigen kamer tegen de muur hebben gehangen. Nu hangt er al een kleine kerstsfeer in hun kamer. Ilse en ik zijn ook aan het kijken of we een kerstboom kunnen regelen voor in het weeshuis. Hopelijk gaat het lukken !

Die dag kwam er een oud vrijwilliger uit Turkije langs. Ze is hier voor 5 dagen met vier familieleden van haar. Ze hadden 20 grote koffers bij en allemaal vol met spullen voor de kinderen en familie's hier in de buurt. De volgende dag hebben we samen alles gesorteerd en in de dagen hierna uitgedeeld.

.

Deze week hebben we ook medicijnen voor de kinderen gekocht. Veel van de kinderen in het weeshuis hebben bloedarmoede. Op voorwaarde dat ze meer groente en fruit zouden krijgen hebben we de medicatie gekocht. Nu krijgen ze elke dag een stuk fruit en bij het avondeten krijgen ze vaak groente als spinazie, mais enz. Hopelijk blijft dit ook zo en dan zijn wij heel blij!

.

Zaterdag zijn we naar West hill(Het westerse winkelcentrum) gegaan. Altijd leuk om hier weer eventjes geweest te zijn. Ilse heeft pindakaas gekocht, want Ilse en pindakaas kunnen niet zonder elkaar ;). En we hebben wat yoghurt met crusli gekocht, daar velangde wij ook al een tijdje naar. Toen we bij de bakkersafdeling aankwamen, zagen we donuts liggen. Eigenlijk wilden we weer pizza voor de kinderen meenemen, maar dat kenden ze al. Donuts waarschijnlijk niet. Dus.. Mevrouw, mogen wij 30 van die, 20 van die en 20 van die. Neenee, het is niet allemaal voor ons zelf. Uiteindelijk hebben we voor de huismoeders nog deo, wasknijpers en dettol gekocht. Aangekomen bij het weeshuis was iedereen super blij. Inderdaad het grootste deel kenden de donuts niet, maar ze vonden het super lekker. Ook de huismoeders waren erg dankbaar.

.

Dat was hem weer! Veel liefs uit Ghana.

.

(Ik ben trouwens ook nog naar de kapper geweest. Het is niet precies geworden, wat ik van te voren aan ze vroeg. Maar het was het proberen waard !! Foto's van mijn haar staan er nu ook bij.