Oké, mijn eerste blogverhaal en ja hij is echt heel lang. Maar ik heb zo veel te vertellen, haha. De komende tijd zal het steeds minder worden.

Dag 1 (11-09-2016)
22:00 Ik kwam het vliegtuig uit, rook meteen een typische geur en een golf van warmte sloeg over me heen. Eindelijk is het zover! (In het vliegtuig vertelden ze dat het slecht weer was geweest, namelijk 26 graden en veel wolken in de lucht. Nou dat is een dikke prima voor mij, hoor

) Ik loop door en er zijn meteen mensen die me de juiste weg willen wijzen, mijn koffer willen dragen enz. Super lief. Ik zie het bordje Travel Active(mijn organisatie) staan, wordt met hartelijk welkom geheten en krijg meteen een fles water in mijn handen geduwd voor de dorst. Onderweg staan er langs de kant allemaal bagagekarren in de berm. Zodra de mensen bij de auto/taxi zijn dumpen ze hun kar en rijden ze weg, haha. Het verkeer hier in de stad is non stop bumperkleven en toeteren. Ik keek mijn ogen uit. Je zou denken: wat een chaos. Ja dat klopt haha. Maar als iedereen het doet, werkt het prima. Het verkeer in de dorpjes is ‘Dancing in the car’ werd mij verteld. Het is zand met overal gaten en hobbels. Met dansen bedoelden ze het shaken in de auto. Geloof me, het is flink shaken, haha.

Ik zou eigenlijk tijdens mijn 3 introductiedagen in een hotel in Accra slapen, maar omdat ik de enige vrijwilliger was dit weekend, brachten ze me naar het huis van Tina in een klein dorpje. Tina is mijn contact persoon, ze zorgt voor alle vrijwilligers. Wat mij verteld was klopte precies: The Big momma die precies begrijpt hoe gek het voor jou voelt om opeens zo'n andere cultuur te zijn. Ze laat me alles zien en zegt dat ik me thuis moet voelen. Ik kan douchen in een badkuip door middel van bakken water over me heen te gooien(zie foto). Serieus, volgens mij heb ik nog nooit zo genoten van een douche, haha. Het was echt verfrissend, dus ik ging met een gerust hart naar bed. Tot ik opeens een hele grote kakkerlak zag lopen, ik sprong weg en viel bijna op de grond. Gelukkig begon ik niet te gillen. Dan zullen ze wel gedacht hebben, wat is dit voor een raare. Mijn hart ging te keer als een gek en ik begin te trillen. (Voor degene die het niet weten, ik ben behoorlijk schijterig als het gaat om insecten) Ondertussen zat de kakkerlak onder mijn bed. Even schoot door me heen: ‘waarom wil ik dit ook alweer? Nina, kom stel je niet zo aan. Hij doet niks.’ Hij kwam weer onder het bed uit en vliegensvlug pakte ik mijn deo en spoot hem onder. Gevolg= hij ging weer onder mijn bed. Normaal bij een spin roep ik mam of pap en dan is het opgelost, Tina zal me raar aankijken als ik haar roep om een insect te verwijderen. Oké Nina, hij doet niks en hij kan vast niet het bed op klimmen. Ik heb al mijn spullen op mijn bed gelegd en ben gaan slapen. Bij elk klein kriebeltje schrok ik me kapot. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en heb mijn grote vriend niet meer gezien. Misschien is hij overleden door een deo vergiftiging...

Dag 2 (12-09-2016)
De wekker ging om 06:00. Jaja dat is erg vroeg voor Nina. Om 07:00 stond het ontbijt voor mij klaar en zag er super goed uit! 3 dikke boterhammen, een soort gebakken ei, chocoladepasta, suiker, smeerkaas, boter. Heet water met keuze uit verschillende smaakjes, koffie, thee, chocolade, melk, latte. Het smaakt natuurlijk niet zoals hier, maar nog steeds dikke prima. Ik zat bomvol, want ik wilde niet de eerste dag al iets op mijn bord laten liggen. Trouwens in Ghana eet niemand tegelijk. In Nederland dekken wij de tafel en gaan we met z'n allen eten, maar hier gebeurt dat totaal niet. Iedereen eet op een ander tijdstip.

Van 08:00 tot 12:00 kreeg ik les van de dochter van Tina over de cultuur, veiligheid, gezondheid, taal, vrijwilligerswerk, bezienswaardigheden en het gastgezin in Ghana. Je merkt echt dat ze willen dat je een mooie tijd gaat hebben in Ghana en ze willen je daar al te graag bij helpen.
Hierna gingen we naar t strand met Tina, haar dochter en twee jongens die voor haar werken. Tina is al wat ouder, daarom nemen haar dochter en de twee jongens mij overal mee naar toe om alle belangrijke dingen te laten zien. De zee is niet blauw(zoals wij dat altijd graag zien), maar grijs en op het strand ligt veel afval. Maar het is er zo mooi en de sfeer is geweldig. Mede door de mooie muziek die er wordt gedraaid. Zelfs liedjes van Eminem. Een typische Afrikaanse man heeft mij daar een beetje Djembé leren spelen. Heel erg tof. De huishoudster van Tina had voor ons rijst met gebakken banaan gekookt en meegegeven. Sommigen weten wel dat ik totaal geen rijsteter ben, haha. Maar het was lekker hoor, alles went :p Ik kreeg daarna nog een bakje met vers gesneden ananas. Super lief en lekker !! 16:00 Hierna zijn we een simkaart voor mij gaan halen. Toen ik aan de beurt was, zag je ze al gelijk glunderen. Ze vonden het helemaal leuk dat ik(een blank iemand met blond haar) er was. Ze vroegen of alles goed was met mij en waar ik vandaan kwam. Ze kenden zelfs Eindhoven, Zwolle en Nijmegen. Binnen 2 minuten was alles geregeld. Ze zijn zo behulpzaam.

18:00 De huishoudster van Tina bereid al mijn maaltijden. Ze heeft 2 lieve kinderen van 9 jaar die hier ook wonen.(meisje en een jongen). Vanavond kreeg ik rijst met kip en watermeloen. Ze vinden het belangrijk dat je veel eet. Ik dacht dat ik een grote eter was, maar hoeveel je hier krijgt. Pff daar ontploft mijn buik bijna van, haha. Ze vinden het in ieder geval fijn als je het lekker vind. Ik heb samen met de kinderen nog een wereldbol opgeblazen, die ik meegenomen had van thuis. Ze vonden het helemaal geweldig om te zoeken waar Ghana precies ligt en waar ik woon. Om 20:00 gingen ze naar bed. Ik besluit en lekker koude douche te nemen. Ik stap de badkamer in en zie iets wegglippen. Dit keer geen kakkerlak, maar een salamander. Oké Nina geen paniek, maar toch klopt mijn hart behoorlijk wat vaker dan normaal. De deo truc maar weer? Hij zit te hoog, dus geeft geen effect balen. Ik ga niet op de toilet staan, want ik ben bang dat ik er vanaf val als ik schrik van zijn beweging. Er zit niks anders op dan het onschuldige beestje te laten zitten, te gaan douchen en elke seconde te kijken of het beestje zich verplaatst heeft. Uiteindelijk heb ik de badkamer veilig weten te verlaten en ben er vanuit gegaan dat de salamander ook ging slapen.

Dag 3 (13-09-2016)

Deze meid werd uit zichzelf wakker 10 minuten voor de wekker af ging en besloot al op te staan. Dat is een hele prestatie voor mij. Nu eens kijken in de badkamer of mijn vriend de Salamander nog ligt te slapen. Maar nee, het was een echte Ghanees en is al vroeg vertrokken.

08:00 Vandaag namen ze me mee naar de hoofdstad van Ghana, Accra. Het is erg mooi om te zien hoe ze steeds mensen, die te voet zijn en de zelfde kant op moeten, een stukje mee laten rijden in de auto. Ze helpen elkaar allemaal. Ook als iemand iets laat vallen in de stad, rapen ze het voor elkaar op. Ze hebben me de markt in Accra laten zien. En dat is niet zo maar een markt zoals bij ons, nee het is poepie druk en enorm groot. Hierna zijn we naar een restaurant gegaan en kon ik mijn lunch uitkiezen. En ja dat bord was weer goed gevuld. Ik heb me de lange terugreis heel goed vermaakt. Je ziet zo veel leuke dingen. Overal zie je mensen rondlopen met de meest gekke dingen op hun hoofd. Zak met kleding, bak met meloenen, een kast of stoel. Bij elk stoplicht staan er wel 30 mensen tussen de auto’s om spullen te verkopen. Het is best wel handig. Ondertussen dat je ergens naar toe rijd, kun je gewoon shoppen. Toiletpapier, drank, fruit, kleding, portemonnees enz. Alle kinderen lachen naar jou en als je zwaait, zwaaien ze vol trots terug. Het is heel schattig

Ze houden heel erg van grapjes maken. Een man zei in TWI(De Afrikaanse taal die ze hier spreken) tegen Tina dat mij een leuk meisje vond. Waarop Tina reageerde dat ze mij morgen middag zal komen brengen. (Nu ik het zo lees klinkt het niet grappig, maar het moment was leuk haha)

18:00 vandaag kreeg ik als avondeten: Watermeloen, een soort van aardappels(Het leken net hele grote frieten) en groente gemixt met worst in een sausje.

Dit was mijn laatste introductie dag, dus morgen ochtend vertrek ik naar mijn eerste project: Mum’s care home in Senya Beraku. Ik heb er heel erg zin in en ben erg nieuwsgierig.