Mijn laatste weekje in Wulugu is ingegaan. Het voelt heel erg vreemd. Ik had hier graag nog een tijdje gebleven, maar ik heb nu ook heel veel zin om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien. Tot die tijd geniet ik hier nog elke dag.

3 weken terug was het een nationale feestdag in Ghana, onafhankelijkheidsdag. Op 6 maart viert iedereen dat Ghana sinds 1957 een zelfstandig land is. Ter deze gelegenheid was er in het dorp Walewale een marcheerwedstrijd, waar wij naar toe zijn gegaan. Alle basisscholen en middelbare scholen in de omgeving deden er aan mee. Het was een heel spektakel. Met een ambulance voorop en brandweerwagen achterop reden de jurlyleden in luxe auto's het terrein binnen. Elke school had een jongensteam en een meisjesteam. Om ste beurt marcheerde ze het hele veld rond en bij de jury moesten ze synchroon een handeling laten zien. Vooral de kinderen van de basisscholen waren erg schattig. Ook de mix van Islamitische scholen en Christelijke scholen was heel mooi om te zien.

Net als het dragen van uniformen is marcheren hier sowieso een belangrijk iets vergeleken met Nederland. Op bijna alle scholen is dit elke ochtend een ritueel voor het beginnen van de lessen. Ik vind het wel wat leuks hebben.

Zoals sommige misschien al gezien hadden op facebook heb ik mijn eigen afrikaanse jurkje laten maken. Erg leuk. In de stad hebben ze winkels die vol hangen met stoffen. Daar kies je er zelf eentje uit en voor mijn jurk moest ik een lengte van 2 yards kopen. In wulugu zelf zitten heel veel naaiwinkeltjes. Wij zijn naar de naaister Grace gegaan. Een hele lieve vrouw die vaker voor vrijwilligers kleding maakt, dus ze weet wat wij westerse leuk vinden :p En dit keer was het weer gelukt. Een jurk voor mij en een rok voor Ilse. Ook hebben we een paar kussenslopen laten maken.

Vorige week hebben we lees- en prentenboekje mee naar Suluya genomen en voorgelezen. Dat vonden de kinderen echt geweldig. Ze zeggen alles precies na als je voorleest. Zelfs als je een vraag stelt over het boek, herhalen ze jou in plaats van antwoord te geven, haha. Het komt omdat ze hier op school gewend zijn om alles 100 keer hard op te herhalen. Alles wordt hier erin gestamt en niet zoals in Nederland uitgebreid uitgelegd.

Zoals ik jullie had verteld zijn de eerste 12 kinderen al overgeplaatst. Wij geven ze nu elke dag wat scholing, waar de kinderen tot nu toe nog helemaal enthausiast van worden. Ze vragen zelfs regelmatig wanneer we weer lesgeven. We hebben ze bijvoorbeeld de letters 1 t/m 20 leren schrijven. Sommige kwamen maar tot de 10, maar ze kunnen het nu wel bijna allemaal. Het alfabet en wat engelse liedjes konden natuurlijk niet ontbreken. Ook hebben we ze de namen van alle lichaamsdelen geleerd, erg leuk was dat. Hierna moesten ze zelf het lichaam tekenen en de namen erbij zetten. Ik denk dat ze daar al ruim een half uur heel ijverig mee bezig zijn geweest. En er kwamen bijzondere creaties uit, hihi.

's Avonds hebben we op mijn laptop de Disney film 'Frozen' met alle kinderen gekeken. Dat vonden ze helemaal geweldig, inclusief Ilse en ik. We konden het niet laten om de liedjes mee te zingen, waarbij vervolgens de kinderen ons met open mond aankeken. Deze kinderen hebben echt een beetje ons hart gestolen. Het is een hele leuk groepsamen en zijn zo dankbaar. Pas had Janet slippers voor ze gekocht en wij hadden ze allemaal een handoekje gegeven om zichzelf te kunnen afdrogen. Toen ik ook nog met een blokje zeep aankwam kon hun geluk niet meer op. Thankyou, thankyou, thankyou kwamen ze achter ons aan gelopen. Ilse en ik waren er even stil van.

Deze week hebben we weer een hoop vooruitgang kunnen maken. We hebben namelijk de corngrinder kunnen kopen ! Een hoogtepuntje in ons verblijf hier. We wilden dit zo graag, zodat ze elke maand zelf geld kunnen verdienen. Dus wij zijn heel blij, mede dankzij jullie hulp! We hebben een huisje kunnen overkopen en onze vriend Survivor heeft er deuren en ramen in gemaakt. De vloer en de muren worden morgen gepleisterd en dan kunnen we de machine in elkaar gaan zetten. Hopelijk begin volgende week kunnen ze starten !!

Afgelopen week hebben we ook spullen gekocht voor de badkamers. En dit ging hardstikke snel. De volgende twee dagen kwam de loodgieter om alle buizen erin te zetten. Die twee dagen daarop zijn de tegelzetters hard aan het werk geweest. Gisteren zijn ze de wcpot komen plaatsen en nu zijn we helemaal klaar. Heel erg fijn.

Gisteren was echt een happyday, want ze hebben ook alle stapelbedden gebracht. Deze moeten we nog opspuiten en dan kunnen we ze in elkaar zetten. Volgende week kunnen we de matrassen ophalen en dan kunnen ze er echt in slapen.

Kortom het gaat allemaal heel snel, waar wij erg blij mee zijn. Wij gaan nog even lekker genieten van onze laatste week hier en dan kunnen we met een gerust hartje het project verlaten.