Dag 9 (19-09-2016)

Vanochtend kwam er een zweedse vrouw bij ons langs om te helpen. Toff om een andere vrijwilligster te zien en ervaringen te delen. Ze is hier 3 weken als vrijwilligster in het ziekenhuis in Senya Beraku. Maar ziekenhuizen hier zijn zo anders. Voor 3 weken helpen, heeft het geen zin om haar alles aan te leren. Dus in het ziekenhuis kon ze helaas niet veel doen. Als ik hier wat langer ben, ben ik ook van plan om bijvoorbeeld voor een dagdeel op een ander project te helpen. Ik zit hier de komende 3 maanden, dus heb er de tijd voor en ben erg nieuwsgierig. Vandaag is school officieel begonnen. Om 08:00 gaan ze per klas achter elkaar aan marcheren rondom het veld en zo gaan ze per groep hun eigen lokaal in. Dit doen ze op een ritme wat 4 jongens op verschillende trommels maken. Super leuk om te zien. Om 15:00 zijn ze vrij van school. Later heb ik gevraagd of Sarah met mij mee wilden gaan om met de kinderen de kleuren. Het ging al een stuk gemakkelijker, maar toch vrij ingewikkeld met z'n 2en op 40 kinderen, haha. Ze zijn soms ook goed in liegen :p Blijven volhouden dat ze nog geen tweede tekening hebben gehad, terwijl je 100% zeker weet dat je hem een hebt gegeven. Maar lachwekkend is het ook wel :)

'S avonds mocht ik mijn tweede envelop openen. Mijn vriendinnen hebben mij voor elke week een envelop meegegeven met een foto erin + een bijpassende tekst. Erg leuk, ik krijg er steeds een glimlach van op mijn gezicht. Als ik even internet open, dan lees ik al die gekke verhalen van het stappen en feestjes. Zo gek, want hier ben ik helemaal niet bezig met feesten, terwijl ik er thuis geen genoeg van kan krijgen.

Dag 10 (20-09-2016)

Vandaag kregen wij ons eten binnen, omdat ze de tafel buiten ergens anders voor nodig hadden. Toen besefte ik pas hoe heerlijk het was om elke maaltijd buiten te krijgen onder het afdak, want het is hier altijd boven de 25 graden, dus prima te doen. Later die dag kwam Comfort (een Ghanees meisje van 19 jaar) ons opzoeken. Ze was een vriendin van Sarah. Ze woont twee straten verder met haar baby'tje. Echt super aardig. Ik mocht altijd bij haar langskomen als ik wilde en ze was nu al mijn vriendin. Superlief ! Trouwens hier in het weeshuis kunnen we gewoon in korte broeken lopen, omdat ze het hier gewend zijn van de vele vrijwilligers die hier komen en ze vinden het prima. Als we naar het dorpje gaan of ergens anders, dan trekken we wel altijd iets aan tot ongeveer onze kniën. Schouders niet bedekken is hier geen punt.

Elke dinsdagavond gaan ze in mum's care de boel opruimen. Dat houdt in twee grote kampvuren waar ze alles op gooien van afval in die week. Takken, bladeren, maar ook schoenen, haha. Best handig.

Dag 11 (21-09-2016)

School is 2 dagen geleden begonnen en vandaag hadden de kinderen alweer vrij, haha. Het was een Nationale feestdag in Ghana, Founder's Day. Ze vieren de verjaardag van de eerste president in Ghana. Geen probleem, want nu hadden we te minste tijd om activiteiten met de kinderen te doen. Vandaag had ik een paar van mijn opblaasbare wereldbollen meegenomen. Ze vonden het geweldig. Allemaal renden ze hysterisch achter de bal aan, haha. Later die dag kwamen er 3 vrijwilligers vanuit het plaatselijke ziekenhuis. O.a. Nathalie die er al eerder was, maar ook een Nederlands meisje, Sanne. Heel vreemd om Engels tegen haar te praten, maar ook vreemd om Nederlands tegen haar te praten, omdat je zo gewend bent aan het Engels. Kortom: gek. :)

Ze hebben mij geholpen met de afwas en het schoonmaken van de eetkamer. Later zijn we met de kinderen gaan kleuren. Het ging super met 5 vrijwilligers. Dit keer had ik mijn boek met mandala's meegenomen. Jou denken daar zijn ze wel even zoet mee, maar nee. Net als bij andere tekeningen zijn er nog steeds kinderen die na 1 minuut terug komen en zeggen: It's finished, I want a new one. :p

Dag 12 (22-09-2016)

Vandaag ben ik begonnen met het maken van een mindmap. Naast mijn bed aan de muur. Hierop hang ik de knutselwerkjes die de kinderen voor mij hebben gemaakt en de foto's die ik elke week 1 krijg van mijn vriendinnen. Nu ben ik echt mijn eigen plekje aan het creeëren :)

Elke keer denk ik dat mijn benen bruin zijn geworden, maar als ik dan een douche neem kom ik er achter dat het gewoon zand was wat mijn benen zo bruin maakte... haha. Op dit moment heb ik leren accepteren dat je hier gewoon nonstop vies bent, ondanks het nemen van een douche 2 maal per dag.

Maar vanmiddag ga ik met Sarah en Nathalie naar het strand en we gaan daar ook avondeten. Ik ben erg benieuwd hoe het eruit ziet. Blijkbaar is de zee niet zo spetternd, maar het strand wel. We zullen zien :)